Sayfa 19: Moskova’dan 100 kişilik çetesiyle Türk sınırını geçen Sarkis Gougounian, Eylül 1890’da Kürtlerle çatışmaya girdi. Askeri kuvvetlerin gelmesiyle geri çekildiler.
Sayfa 22: Murad ve Damadyan liderliğinde Sasun dağlarında 1894’de örgütledikleri isyan, Türk ordusu tarafından bastırıldı ve birçok köy dağıtıldı.
Sayfa 24: 1893 yazında Zeytun Ermeni kasabası 30.000 kişilik Türk ordusuna karşı direndi.
Sayfa 19: Aralarında Karekin Pastırmacıyan’ın da bulunduğu Taşnak örgütünden bir grup, Ağustos 1896’da İstanbul Bankasına girip, müşterilerden rehin alarak heyecanlı saatler yaşattı. Kendileri serbest bırakılıp, sınır dışı edildiler, ama arkasından çıkan sokak kavgalarında iki gün içerisinde 16.000 İstanbul Ermenisi katledildi. Zaten İhtilalci örgütler, Türk Ermenilerinin düşüncesini önemsemiyordu. Yabancı devletlerin müdahalesini temin etmeyi tercih ediyorlardı.
Sayfa 21: Taşnaklar 250 kişilik bir çeteyle 1897 yazında Van ve İran sınırındaki Khanasor vadisine saldırdılar. Mazrik adlı Kürt Aşireti onları geri püskürttü. Taşnakların öldürdüklerini iddia ettikleri aşiret reisi Şerif Bey, 20 yıl daha yaşadı ve bu olayın öcünü çevredeki masum Ermenilerden çıkardı. Ama Taşnaklar, Khanasor’da sanki bir zafer kazandıkları hissini vermek için 1930’larda bile yıldönümü kutlamaları yapmaya devam ettiler.
Sayfa 23: ARF (Ermeni Devrimci Örgütü) 1904’de Sasun Dağlarında Antranik liderliğinde yeni bir maceraya kalkıştı. Bu sefer Türk ordusunun daha çok kayıp vermesine rağmen, sonuç 1894’dekinden farklı olmadı. Ama Avrupa Parlamentolarında Ermeni yanlısı söylevler başlattı, yöreye Konsolosluk görevlileri gönderildi.
Sayfa 24: 1905 yılında Cuma namazı sonrasında, İstanbul’un göbeğinde Sultan Abdülhamit’e karşı başarısız bir bombalama girişiminde bulundular.
Ermeniler 21 Temmuz 1905 tarihinde Sultan Abdülhamit’e karşı bir suikast tertiplemiş.